Çok sevdiğim bi kardeşimle derinlerde geziniyoruz. Tekrar eden korkulu-kaygılı rüyaları olduğunu söylüyor. Rüyalarda kalabalık bi grup kovalıyor, o da can havliyle kaçıyormuş. Ne zaman başladığını sorduğumda önce başka birkaç travmasını anlatıyor. Rüyaları tam onlara bağlayacakken sünnetini hatırlıyor. Oluşturulan ortamı, nasıl korktuğunu, kaçmaya yeltendiğinde nasıl yakalandığını, üstüne oldukça sıkıntılı bi sünnete maruz kalışını… İliklerimizde yaşıyoruz beraber.… Okumaya devam et sünnet

Moğolistan’da yolculuklar Ulan Baatar’dan yapılıyor. Uyarlarsam, Ankara’dan Artvin’e gittim, Artvin’den de Mardin’e geçeyim yok. Önce Ankara’ya dönüp, oradan gideceksin Mardin’e. Mörön’de internet erişimim olunca, bi arabaya yanlama umuduyla hemen feysbuk’taki yerel gruplara yazıyorum ama ııh. Bizim Türkler geldiğimiz arabayla Ulan Baatar’a dönecekler, yorgunluktan, çabalamaktan ölmüşüm zaten, iyi diyorum, ben de geleyim, sonrasına bakarım. 12 saat… Okumaya devam et moğolistan 9

Soğuk-kaka kombosuna uyanıyorum. Milyon tane güzel, zor, absürt, biricik an dönüp durmuş kafamda gece boyu, bayaa az uyumuşum. İyisiyle kötüsüyle hayatı çok kafaya takan biriyim, 3 gün Duha obasında kalmakla değişebilecek bi pratik diil bu. Kaka ikinci ihtarını veriyor. Tuvalet kağıdı+yenidoğan ıslak mendil ceplere tıkılsın, hafif eğimli arazide yürünüp etrafına çaput bağlanmış bok çukuruna varılsın.… Okumaya devam et moğolistan 8

Küçük küçük toplanmalara, kap kacak sesleri ve fısıltılara uyanıyorum. Bugün göç edeceğiz. Tipinin önündeki masada sıcak su dolu termos, sallama çay-hazır kahve, reçel, bayat ekmek ve poşetli bisküvi bizi bekliyor. Her yolculukta olduğu gibi demleme çay, simit ve zeytinyağını özlüyorum. Hiç yemesem olmayacak, isteksizce atıyorum ağzıma bişeler. Biz atıştırır ve boş boş bakınırken hazırlıklar hızlanıyor.… Okumaya devam et moğolistan 7

Sonunda ısınmış, hatta bi lokma terlemiş vaziyette kakaya uyanıyorum. Sobamız yanıyor, Zaya sabah birkaç odun atmış olmalı. Yorgunluk, karanlık ve soğuk nedeniyle gece öğrenemediğim tuvaletin yerini tarif ediyorlar. Obanın bittiği yerde bi delik, mahremiyet adına birkaç parça kumaşla çevrili. Deliğe sıçmaya alışığım, Moğolistan kırsallarında hep çeşitli deliklere sıçılıyor. Obayı gündüz gözüyle ilk görüşüm. Ekibin yarısı… Okumaya devam et moğolistan 6

Oha, göl varmış! Tsagaannuur’u haritada defalarca incelemiş olsam da, bütün gün süren yorucu yolculuk, gecenin köründe varıp bayılma derken nereye geldiğimize ayamamışım. Yataktan kalkar kalkmaz masmavi parlayan gölü görüp seviniyorum. Bayaa dibindeymişiz. Reçel-bayat ekmek-az tereyağından oluşan gariban kahvaltımızı göl manzarasına karşı edip Zaya’dan haber bekliyoruz. Zaya izinler için pasaportlarımızı almaya geliyor. Bulunduğumuz bölge Rusya sınırına… Okumaya devam et moğolistan 5

Korktuğum başıma geliyor, hastalanıyorum. Gece sümükten uyuyamıyorum, halsiz uyanıyorum, hafiften ateşim var. Büyük hayalkırıklığı, bayaa büyük. Şu yüzden… Gittiğim her ülkede 1 ya da 2 tane mutlaka görmek istediğim şey olur. Belki 3-5-10 tane “bunu da göreyim, çok iyiymiş” de olur ama yol sonuçta, bazen bi kısmını, bazen çoğunu görmeden dönerim ve kısmet derim. Ama… Okumaya devam et moğolistan 4

Ulaan Baatar Moğolistan’a ısınma gibi. Asıl Moğolistan başkentten çıkınca başlıyor. İstikamet Mörön. Şehrin adına Moron diyeni de duydum, Murun diyeni de, Mürün diyeni de… Herkes kendi sesli harfini seçiyor sanki. Mırın mı desem ben de? Neyse. Mörön Duhalar’ın da yaşadığı en kuzey eyaletin büyük şehri. Büyük dediğim 40 bin nüfus. Başkentten 15 saat süreceği için… Okumaya devam et moğolistan 3

Kafayı, vücudu az dinlendirdikten sonra ilk iş Moğol simkartımı alıp internete kavuşuyorum. Kendi imkanlarınla geziyorsan simkart=internet=bilgi/araştırma/bağlantı kurma önemli hocam. (Benim gibi hevesli ama ürkek tipler dünyayı rahat gezebilsin diye bi kitapçık yazacağım çok ertelemeden.) Harita hizmetine kavuşunca başlıyorum Kızıl Kahraman’ı (Ulaan Baatar) yürüyerek keşfetmeye. Binlerce yıllık Moğol kafasını yılların komünist mirasıyla, ayarsız Batı ışıltısıyla ve… Okumaya devam et moğolistan 2

Moğolistan’a gidenleri sınamaya havalimanında başlıyorlar. Soru belli: Göçebiliyor musun? Pandemiyi bekle, aradığını bulduğunu san, hayat kurmaya uğraş falan derken 4 yıl olmuş yollara düşmeyeli. Moğolistan’ın çetin iklimi kafamı karıştırmış, çantam evrildiği 9-10 kilolardan 15 kiloya çıkmış, “ulan paslanıyor muyum ne” tripleriyle havalimanının en ucuna yürüyorum. Moğol şirketi MIAT’a garibanlıklarından mı, “bunlar her türlü göçer” varsayımıyla… Okumaya devam et moğolistan 1